خبرگزاری حوزه | شاید در قرآن کریم هیچ جمعیتی به اندازه قوم یهود و بنی اسرائیل مورد نکوهش و سرزنش قرار نگرفته باشند.
قرآن در سوره‌های مختلف و آیات متعدد کارنامه سیاه بنی اسرائیل را برای ابنای بشر بیان کرده است.
تنها در سوره نساء از آیه ۱۵۲ تا ۱۶۱ حدود ده آیه پیرامون خیانت‌ها، جنایت‌ها، پیمان شکنی‌ها، پیغمبرکشی‌ها، ربا خواری‌ها، مال مردم‌خوری‌ها، بهتان‌زدن‌ها و دیگر جنایات قوم یهود و در آیه ۷۴ سوره بقره از سنگدلی و بی‌رحمی این قوم سخن رفته است.
به رغم این که ایرانیان به آوارگان یهودی در دوران حکومت خشایارشا پناه داده بودند ولی آنها جنایت پیشه کردند و به بهانه یهودستیزی هامان، وزیر خشایارشا، به میزبانان خود رحم نکردند و در شهرهای ایران حمام خون راه انداختند.
دیو کاسیوس مورخ رومی در کتاب تاریخ روم، بخش ۷۸ فصل ۳۲ ذیل حوادث سال ۱۱۷م. می‌نویسد: یهود در کناره دریای طرابلس غرب، به رهبری اندریا برای کشتن رومی‌ها و یونانی‌ها خروج کرده و همه را از دم تیغ گذراندند سپس خون‌هایشان آشامیده و گوشت‌هایشان را خوردند، سرها و استخوان‌ها را هم قطعه قطعه کرده و به سگ‌ها دادند.
خیلی‌ها را هم مجبور کردند که یکدیگر را چون حیوانات بکشند. تعداد کسانی که در این فاجعه به قتل رسیدند به دویست و بیست هزار نفر رسید.
آرنولد لیز در سال ۱۹۳۸م. در کتاب خود به نام دفاع بی‌ربط که مربوط به وحشی‌گری‌های یهودیان در قتل‌های آیینی است، می‌نویسد:
یهودیان همین کشتار را نیز در مصر و قبرس تکرار کردند و در آن بیش از ۲۴۰۰۰ نفر به قتل رسیدند و در سافیل واقع در اسپانیا یکصد و سی و هشت مسیحی را به یکی از مقابر دور از شهر برده و آنها را مجروح کردند، سپس همه را زنده دفن کردند، به طوری که دست‌هایشان به روی زمین ظاهر بود.
شاید اگر تاریخ جنایات صهیونیست‌ها پس از اشغال فلسطین و قتل عام مردم این سرزمین در هفتاد سال گذشته مشهود نبود، باور کردن جنایات این قوم وحشی، خونخوار و سنگدل در تاریخ گذشته کمی با تردید روبه‌رو می‌شد اما کودک‌کشی‌ها، قتل عام زنان و نسل‌کشی‌های وحشت‌انگیز یهودیان صهیونیست پس از قیام طوفان‌الاقصی مردم فلسطین علیه صهیونیست‌ها برای بازپس‌گیری سرزمین اشغال شده خود، نشان داد آنچه درباره این قوم در تاریخ گفته شده است، دور از واقعیت نبوده است.
سید حمید روحانی، فصلنامه ۱۵ خرداد، شماره ۷۸ و ۷۷، ص ۳۶- ۳۸.
